لیمو ترش یا گیاه لمون،یک درخت گسترده و معمولا توانمند و سرزنده و شاداب از خانواده
Rutaceae می باشد. شاخه های جوان این گیاه، در ابتدا ارغوانی هستند اما بر اثر مسن
تر شدن به رنگ خاکستری در می آیند. برگ های گیاه لمون، یا لیمو ترش، به رنگ سبز کم
رنگ و جوانه های گل آن، به رنگ ارغوانی می باشند. میوه تخم مرغی یا بیضی شکل آن،
دارای یک علامت ویژه با یک برآمدگی در انتها است که کم و بیش بسته به نوع واریته،
مشخص می باشد. پوست لطیف میوه ها، در هنگام رسیدن، به رنگ زرد لیمویی در می آیند.
گوشت زرد یا متمایل به سبز درون میوه، از لحاظ اسید سیتریک، بسیار غنی است در میوه
های گیاه لمون: انرژی ۲۶ کیلوکالری – کربوهیدرات ۲/ ۵ گرم – ویتامین C در حدود ۵۲ میلی
گرم (در هر ۱۰۰ گرم از گوشت میوه) وجود دارد و قطر میوه در واریته Meyer به ۵۰ میلی
مترمی رسد.]
همانند همه گونه های سیتروس، گیاه لمون هم، احتمالا بومی آسیای جنوب شرقی
می باشد. لیمو ترش یا گیاه لمون هم یکی از اولین گونه های درختی است که توسط
Matalief de Jongh در ۱۶۰۶ به موری تیوس معرفی گردیده و مدتی بعد به جزیره ریونیون
وارد شده است. گیاه لمون، اغلب در باغ های خصوصی یا شخصی وجود دارد ولی به
منظور سود آوری و تجارت هم نیز پرورش داده می شود. گستردگی با دامنه تولید میوه
واریته های موجود مخصوصا واریته Eureka و واریته Meyer در سرتاسر سال می باشد.
درخت لمون از هوای سرد و همچنین از دمای بسیار زیاد صدمه می بیند.
مصارف زیادی در غذا پختن یا آشپزی دارد و برای بعضی از غذاها و دسرهای فصلی بکار
میرود وخاصیت معطر بودن با رایحه خوب آن مصرف آن را زیاد کرده است.خصوصا در شیرینی
پزی و نوشابه سازی که به مقدار زیادی به کار می رود و همچنین از آن در تهیه و ساخت
عطر و مواد خوشبو کننده مثل عطر پرتقال و نارنگی های کوچک یا ماندارین استفاده می شود.
از تراشه ها یا ذرات با لایه هایی از پوست خارجی قاچ ها یا میوه لمون یا لیمو ترش نیز در
ساخت اودکلن استفاده می گردد. البته آن را با مقداری مواد سینتتیک سفت یا غلیظ یا
رقابت کننده زیاد مقابل یا روبرو می کنند. گفته می شود میوه لمون، خاصیت های دارویی
هم دارد و به دلیل زیاد بودن مقدار ویتامین C میوه های لمون، از آن ها به منزله یک معالجه
کننده عالی اسکوربوت یا بیماری حاصل از کمبود ویتامین C ، استفاده می شود.