شلیل
شلیل با نام علمی Prunus persica var. nucipersica می باشد.شلیل از خانواده
هلو است . این درخت بومی آسیا است. یکی از قدیمی ترین درختان میوه می باشد.
میوه این درخت دارای هسته بزرگی می باشد و گوشتی صاف به رنگ تیره‌ای دارد.
میوه این درخت بدون کرک میباشد. طعم میوه های این درخت بسیار شیرین و
خوشمزه است.
این درخت مرتفع است که ارتفاع آن ۴ تا ۱۰ متر می رسد. این درخت عمر کوتاهی
دارد. حدود ۱۵۰ گونه با اندازه و رنگ و بافت و طعم های متفاوت وجود دارد. شکوفه های
این درخت در بهار قبل از برگ ها به وجود می آید رنگ صورتی و دارای ۵ گلبرگ می باشند.
بیشتر رقم های این درخت خود بارور می باشند. شلیل ها انواع زیادی دارند بعضی از
آن ها به نام های شلیل سفید ، شلیل شمس،شلیل مغان، ردگلد….. این نوع از شلیل ها
دیررس می باشند.
آبیاری
این درخت به آبیاری زیادی احتیاج دارد و وقتی شروع به میوه دهی می کند آبیاری باید
بیشتر هم بشود. در فصل تابستان درخت به هیچ عنوان نباید خشکی بکشد چون باعث
میشود میوه ها کم آب شوند. باید در نظر داشته باشید که آبیاری بیش از حد باعث
پوسیده شدن ریشه این درخت میشود
دما
این درخت ها نسبت به سرما بسیار مقاوم می باشند. آن‌ها تا دمای منفی ۲۱ درجه را
می توانند تحمل کنند. همچنین در تابستان در مقابل گرما هم می‌توانند بسیار مقاوم
باشند. در فصل تابستان میوه های این درخت بسیار باکیفیت تر هستند.
خاک
خاک شنی برای این درخت مناسب است.خاک این درخت باید زهکشی کامل و سبک
با عمق یک تا یک و نیم متر باشد. ریشه‌های درخت در برابر کمبود تهویه خاک بسیار
حساس هستند. خاک این درخت هرگز نباید غرقاب شود چون به درخت آسیب می رساند.
نور
این درخت به نور کامل و مستقیم آفتاب احتیاج دارد. در طول روز برای رشد کافی به
۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم نیاز دارد. رشد و باروری درختان به شدت نور بستگی دارد.
نور باعث ایجاد رنگ در میوه‌ها میشود.
