درخت گردو
درخت گردو از خانواده راش سانان می باشد.برگهای این درخت پهن می باشد.
گردوی رسمی با گیاه وال نات، بومی نواحی میانه یا معتدل و غربی آسیای
مرکزی می باشد. نام ژنریک یا طبقه بندی شده جنس آن یعنی Juglans
برگرفته از کلمه لاتینی JoVIS و glans است که به معنی درخت گردو
Jupiter ‘ s nut می باشد و همانند گیاه بلوط و درخت راش، گونه های
این گیاه ، اختصاص به خدای رومیان داده شده است. گیاه وال نات یا درخت
گردوی رسمی ، درختی با عظمت و شکوهمند بوده و قادر است تا ارتفاع
۲۰ متر رشد و نمو کند میوه های وال نات (گردو) ، دارای پوستی گوشتی
به رنگ سبز و جدا یا سوا شونده از پوست سخت می باشد. هر میوه سبز
گردو، در صورت خیلی رسیده بودن، به طور طبیعی شکافته می شود تا بذر
یا دانه گردو را آزاد کند، که آن هم شامل یک پوسته چوبی و سخت در اطراف
مغز می باشد و خودش می شکند و به دو نیمه تقسیم می شود. درخت گردو،
در ریونیون، خیلی نادر است ولی تعداد کمی از این درخت در زمین های بلند یا
مرتفع و خصوصا در Cilaos ، یافت می شود.
شرایط نگهداری
درخت گردو ، در زمستان به دمای کم نیاز دارد تا موجب وسبب گل دهی آن بشود ،
گردو به دما و گرمای بالا در زمستان و به سرمای زیاد در زمستان بسیار حساس
می باشد.دمای بالای ۳۸ درجه سانتیگراد باعث سوختگی پوست گردم و چروکیدگی
میوه آن میشود. به طور مثال واریته ای از وال نات به نام فران کوئت به ۱۵۰۰ ساعت
دما با درجه حرارت زیر ۷ درجه سانتیگراد، نیاز دارد. تولید میوه گردو (وال نات) ، در
ریونیون ، بسیار محدود است میوه ها یا مغزهای گردوی رسمی، به صورت تازه یا
خشک، خورده می شوند. آن ها از لحاظ روغن غنی و از نظر طعم و مزه و کیفیت ،
سرامد و پر آوازه و مشهور هستنند. چوب درخت گردو (وال تات) ، برای درست کردن
کابینت ، خواهان و طالب زیادی دارد در حالیکه ، پوست سخت وال نات (گردو)، در
ساخت رنگ چوب یا لکه با لاک الکل زدن به مصرف می رسد.
آبیاری
این درخت به آبیاری متوسط احتیاج دارد.بارش های فصلی به صورت برف و باران در
فصل زمستان و بهار مقداری از نیاز درخت به آب را تامین میکند.شما میتوانید سه
روش کرتی، حوضچه ای و قطره ای تحت فشار درختان را آبیاری کنید.آب هایی که
شوری پایین دارند برای این درختان مناسب می باشد.
