اصول آفتاب دهی خاک

آفتاب دهی یک روش غیر شیمیایی ساده، ارزان پاک و کارا جهت مدیریت بیماری های

گیاهی خاکزاد، که باعث از بین رفتن آفات و همچنین بذور بسیاری از علف های هرز

محسوب می شود. این روش بر مبنای اصول زیست بوم شناسی در مدیرت بیماری ها،

آفات و علف های هرز و حفظ محیط زیست و همچنین کاهش تاثیرات منفی علف کش ها و

آفت کش ها بسیار مفید و کارا عمل می کند و در بسیاری از کشورهای توسعه یافته

به وفور مورد استفاده قرار می گیرد.

آفتاب دهی باعث از بین رفتن انگل ها و آفات کشاورزی با استفاده از دمای بالای خورشید

می شود. به دام انداختن انرژی گرمایی خورشید، تغییرات مثبت فیزیکی، شیمیایی و

بیولوژیکی در خاک ایجاد می شود. گرم نمودن خاک پوشش داده شده با پلاستیک شفاف

توسط نور خورشید در ماه های گرم سال به منظور کنترل عوامل بیمار گر خاکزی،

آفتاب دهی خاک نامیده می شود. سطح خاک توسط پلاستیک شفاف پوشاننده شود

در زیر پلاستیک پدیده اثر گلخانه ای رخ می دهد.

تاثیر آفتاب دهی در سطح خاک افزایش و در اغماق خاک کاهش می یابد. کنترل آفات خاک معمولا برای ارگانیسم هایی که در ۶ اینچ بالای زمین یافت می شود مناسب است.
آفتاب دهی خاک تجزیه مواد آلی در خاک را تسریع می کند و منجر به آزاد شدن مواد مغذی مانند نیتروژن، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و اسد فولیک می شود.
بسیاری از انگل های گیاهی خاک، بذر غلف های هرز، پاتوژن های گیاهی، نماتدها و حشرات و بعضی از کنه ها کشنده است.
باعث افزایش رشد رویشی گیاه می گردد.
جلوگیری از تبخیر و ذخیره کردن آب را موجب می شود.
این روش برای گیاهان جالیزی و یک ساله بهترین نتایج بهتری را داشته است.
هرچه کرت بزرگتر باشد کنترل موثر تر است.

اغلب نماتدها و و عوامل بیماری زا، دمای بیش از ۳۷ درجه سانتی گراد را به مدت طولانی تحمل نمی کنند. گرما مستقیما نماتدها را می کشد.
آفتاب دهی بسیاری از عوامل بیماری زای مهم قارچی و باکتریایی موجود در خاک را کنترل می کند، مواردی که باعث پژمردگی ورتیسیلیوم، پژمرذگی فوزاریوم، پوسیدگی ریشه فیتوفتورا و …. در محصولات جالیزی و باغات پسته در ایران و جهان با استفاده از روش آفتاب دهی می شود.
آفتاب دهی علف های هرز چندساله را کنترل نمی کند زیرا علف های چندین ساله اغلب دارای ساختارهای رویشی عمیق زیر زیر زمینی مانند ریشه، غده و ریزوم هستند.