انواع بستر های کشت هیدروپونیک
کشت هیدروپونیک به عنوان یکی از انواع نوین کشاورزی که مورد توجه قرار گرفته است،
نیاز به بسترهای مخصوص و ویژه ای دارد که قصد داربم در این مقاله نسبت به
بررسی انواع و ویژگی های آنها بپردازیم.
کوکوپیت
کوکوپیت در واقع الیاف تنه و میوه درخت نارگیل است. کوکوپیت به عنوان پر کاربرد ترین
بستر کشت هیدروپونیک شناخته می شود. این بستر در قالب های خشک و
فشرده شده در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد که با مرطوب سازی آنها
توسط آب آماده استفاده می باشد.
پرلیت
پرلیت یک ماده سبک مشابه پوکه معدنی است که محصول انفعالات آتشفشانی و
سیلسی می باشد. پرلیت می تواند به سادگی آب را از خود عبور دهد و
از آنجایی که حفره های بسیار ریز دارد می تواند حجم آب زیادی را در خود جای دهد.
پرلیت دانه بندی های متنوعی دارد و معمولا هرچه اندازه دانه کوچکتر باشد
(شکری/عدسی) عملکرد بهتری را در کشت هیدروپونیک به ارمغان می آورد.
ورمیکولیت
ورمیکولیت نیز یک سنگ معدنی است که بعد از خرد شدن به قطعات کوچکتر می تواند
به عنوان یک بستر مناسب برای کشت هیدروپونیک استفاده شود. این سنگ از
پرلیت سنگین تر است و جذب آب کمتری دارد. به علت قیمت زیاد ورمیکولیت نسبت
به پرلیت از محبوبیت بالایی برخوردار نیست.
ماسه بادی
ماسه شسته شده یا ماسه بادی یکی دیگر از بسترهای کشت هیدروپونیک است.
این بستر به علت سنگینی زیاد و تهویه کم مورد استقبال قرار نمی گیرد. اگر قصد استفاده
از ماسه بادی به عنوان بستر کشت را دارید، نکته قابل توجه اینکه شست و شوی
درست و دقیق آن از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که ماسه های دریایی ممکن
است دارای مقادیری شوری باشند که در صورت عدم شستشوی صحیح منجر به
از بین رذفتن گباه شما شوند.
استفاده مجدد از بستر کشت
استفاده مجدد از بستر کشت امکان پذیر است البته با توجه به دو نکته مهم. اول اینکه
بستر کشت دست دوم بایستی قبل از مصرف مجدد شسته شود تا بقایای کود و سم و
شوری آن از بین برود و دوم اینکه این بستر بایستی به خوبی ضد عفونی شود تا از هرگونه
بیماری و آفات و علف هرز عاری گردد. از آنجایی که بستر های کشت فقط محیطی برای
دویدن و رویش ریشه ها هستند پس طی یک فصل زراعی چیزی از آنها کم نمی شود.
معمولا هزینه گندزدایی و شستشوی بستر کشت به حدی بالاست که جایگزین کردن
آن با بستر جدید به صرفه تر و عقلانی تر است.
از مقاله نحوه کاشت گوجه فرنگی دیدن فرمایید.
