کشت خربزه

خربزه با نام علمی Cucumis melon گیاهی از تیره کدوییان است که میوه درشت و

شیرین و آبداری دارد. این گیاه در تابستان و در برخی نواحی پاییز هم کشت می شود.

این گیاه خواهان محیط های گرم و خشک است و در چنین بستری رشد مطلوبی دارد.

هرچند خربزه در طیف وسیعی از خاک‌ ها قابلیت رشد دارد اما خاک شنی لومی که

حاوی مقادیر زیادی مواد آلی باشد بهترین خاک جهت کشت خربزه است. خربزه در

خاک های رسی و سنگین رشد خوبی دارد.

به علت حساسیت زیاد خربزه، این گیاه در دمای پایین جوانه نمی زند. بنابراین بذر

گیاه در دمای ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی گراد جوانه می زند و مناسب ترین دما جهت رشد و

نمو ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتی گراد است.

نوسان در آبیاری خربزه باعث کاهش رشد می شود و ترک خوردگی میوه را به همراه دارد.

آبیاری بیش از نیاز موجب کاهش قند خربزه می گردد. در کشت هایی که فاصله

ردیف ها زیاد و خاک نیمه سنگین است، آبیاری ۱۰ تا ۱۲روزه و در خاک های سبک

آبیاری ۶ تا ۸ روزه توصیه می شود.

معمولا کشت خربزه به صورت مستقیم و در زمین اصلی صورت می گیرد. اما اخیرا

کشت نشایی خربزه در مناطق مختلف رو به افزایش است. استفاده از نشاء آبیاری خربزه

به دو صورت امکان پذیر است. استفاده از نشاء میزان مصرف بذر را کاهش می دهد و

امکان پیش رس کردن محصول را نسبت به کشت مستقیم فراهم می کند.

۱. دوره رشد کوتاه تر

۲. مصرف بذر کمتر

۳. پیش رس کردن و کسب قیمت نوبرانه محصول

۴. شرایط محیطی مناسب برای رشد

۵. رعایت دقیق فاصله بوته روی خطوط کشت

۶. کنترل بهتر و آسان تر داشت

۷. تقویت بیشتر ریشه

۸. عدم نیاز به تنک کردن و هر کردن

۹. امکان تقویت و برداشت محصول سالم تر

۱۰. ایجاد امکان بهروری بیشتر از زمین اصلی

خربزه آفات متعددی دارد که مگس‌خربزه، مگس جالیز، کفشدوزک خربزه، عروسک خربزه

و سرخرطومی جالیز جز آن ها محسوب می شوند. استفاده صحیح از آفت کش ها و

کودهای مناسب بهترین راه حل برای مقابله با بیماری ها می باشد.

خربزه دارای ویتامین A و C است که در ترمیم و تجدید سلول های بدن نقش مهمی دارد.

همچنین خربزه برای بهبود بیماری‌ های کلیوی و سنگ کلیه بسیار مفید است.

از مقاله بذر ملون هیبرید F1 دیدن فرمائید.